قدس آنلاین- گروه استان ها – وحید صدر: «مهران» نقطه ایثار و شهادت، جایی که اولین شهید ایران در دفاع از مرز در آنجا به شهادت رسید، «شهید روح اله شنبه ای» که در ارتفاعات مهم و استراتژیک میمک در شهرستان مهران ۱۱ روز قبل از آغاز جنگ تحمیلی به شهادت رسید.

اگر بخواهیم که از ایثار و شهادت مردم ایلام و مهران در دفاع مقدس بگوییم، کتابها به نگارش خواهد آمد. ایلام که ۴۳۰ کیلومتر مرز مشترک زمینی با عراق دارد، طولانی ترین مرز زمینی کشور با عراق است و حتی قبل از آغاز رسمی جنگ، این سرزمین مورد تهاجم همسایه غربی قرار گرفت.

در هنگامی که شاید هنوز بسیاری از مناطق کشور خبر از جنگ نداشتند، استان ایلام از «موسیان» گرفته تا «مهران»، «میمک» و «سرنی» مورد تهاجم ارتش بعث قرار گرفته و جان ها در راه وطن داد، آنجا که «میمک» در اوایل جنگ در اشغال قرار گرفت، عشایری که این سرزمین، محل قشلاق بود، بسیج شده، گردهم آمدند و با اسلحه های ابتدایی و شکاری خود به مقابله و مقاومت در برابر ارتش مجهز بعث عراق قد علم کردند و توانستند با یاری ارتشیان و سپاهیان، دشمن را به عقب برانند.

عشایر و مردم ایلام برای حفظ خاکشان جان ها دادند تا تنها سه ماه پس از اشغال میمک، در ۱۹ دی ۵۹ دشمن بعثی را از این منطقه مهم و استراتژیک به عقب برانند و سال ها پس از آن و هنگامی که مهران در اردیبهشت ۶۵ بدست بعثی ها اشغال شد، در ۱۰ تیرماه، شکست سنگینی به ارتش بعث وارد کرده و خاک ایران و مهران را از لوث دشمن بعثی پاک کردند.

«ایثارگری» و «فداکاری» مردم استان ایلام که «مهر» آن در دلهای مردمش جاویدان است، به همین مقدار محدود نیست، در آن هنگام و بحبوحه جنگ که آذوقه برای سربازان کم بود، مادران این سرزمین در کنار مردانشان ایثارها کردند، چه آنکه شب تا صبح برای تهیه آذوقه لشکریان این سرزمین چشم بر هم نزدند و چه آنکه برای فرزندانشان هم مادر بودند و هم پدر! با کمترین امکانات زندگی کردند، سرزمینشان را رها نکردند، در دل کوه های اطراف شهر خود سکنی گزیدند و «جان» دادند اما «خاک» ندادند.

ایلام؛ سرزمین «آلامتو»، «نگین زاگرس»، «سرزمین چهارفصل» و «ثروتمند محروم» است؛ ایلام کماکان جبهه جنگ است؛ جنگ با گردوغبار، جنگ با بیکاری و ...؛ ایلام کماکان محل عبور عاشقان است، محل گذر دلدادگان است؛ شاهراه عتبات عالیات، اربعین و حضور میلیون ها عاشق در ایلام برای رسیدن به کرب و بلا! برای رسیدن به نینوا! آنجا که حسین (ع) و یارانش سر و جان دادند اما عزت و شرافت ندادند!

ایلام و ایلامیان نیز اینگونه اند همچون امامشان حسین (ع)، با آنکه خود در محرومیتند، اما سفره هایشان برای زائران حسین (ع) برپاست و این یعنی «ایثار و از خودگذشتگی».

ایلام؛ مهد ایثار و شهادت، سرزمین به عروج رسیدن فرماندهان و سربازان این وطن برای حفظ خاک و ناموس ایران و ایرانی، به ایثار مسئولان نیازمند است و حال نوبت مسئولین کشور است که ایثارگرانه برای این سرزمین که جان ها دادند تا ایران ذره ای خاک ندهد، جان دهند و ایلام را پس از سال های طولانی دوران پسا جنگ، آباد کنند، ایلام و ایلامی ایثارگری و رشادت خود را نشان داده اند و ثابت کرده اند و اکنون نوبت شما مسئولان است، بشتابید برای آبادانی ایلام!